Szczypce do Łączenia Profili na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz!
Wbiłabym jej w oko widelec do homara. Ich möchte ihr die Augen ausstechen. Narzędzia i przyrządy ręcznie sterowane, łyżki do lodów, wycinarki, rolki tnące, skrobaczki, łopaty do pieca, szufelki do mąki, szpatułki, ręczne krajarki do żywności, tarki, noże okrągłe ząbkowane, szczypce do homarów, szczypce do ślimaków, widelce, łyżki, dziadki do orzechów, ostrzałki, tasaki, noże, noże rzeźnicze, noże do ryb, piły rzeźnicze, krajalnice ręczne do chleba, wydrążacze do jabłek, wydrążacze do ananasów, szczypce kuchenne, obieraczki do warzyw, krajalnice do wędlin, drylownice, przyrządy do krojenia jaj, wyroby nożownicze, nieelektryczne otwieracze do puszek Handbetätigte Werkzeuge und Geräte, Portionnierlöffel für Eis, Schneidwerkzeuge, Schneidrollen, Schaber, Backofenschaufeln, Mehlschaufeln, Pfannenwender, handbetätigte Lebensmittelschneider, Reiben, Teigrädchen, Hummerscheren, Muschelzangen, Gabeln, Löffel, Nussknacker, Wetzstahl, Wiegemesser, Messer, Fleischermesser, Fischmesser, Fleischersäge, Brotmesser, Apfelentkerner, Ananasschneider, Küchenschere, Gemüseschäler, Schinkenschneider, Entsteiner, Eierschneider, Messerschmiedewaren, nicht elektrische Dosenöffner
Metalowe widelce z wąskim okrągłym uchwytem. Szerokość w najszerszym punkcie ok. 2,6 cm. Długość ok. 14,5 cm.
translations szczypce homara Add ectrodactyly noun en congenital abnormality involving the absence of some fingers or toes - wrzasnęła, unosząc nad głową dłonie czerwone jak szczypce homara w daremnej próbie osłonienia się przed słońcem. she screamed, lifting hands red as lobster claws above her head in an attempt to block out the sun. Literature Odrywając szczypce homara, przyrzekł sobie, że nigdy więcej nie narazi swojego serca na niebezpieczeństwo. Twisting the claw from his lobster, he swore to himself that he would never again put his heart in harm’s way. Literature Pierwszy astronauta odpiął urządzenie, które przypominało Meredithowi mechaniczne szczypce homara. The first astro had undipped a set of what looked to Meredith like a mechanized lobster claw. Literature – wrzasnęła, unosząc nad głową dłonie czerwone jak szczypce homara w daremnej próbie osłonienia się przed słońcem. she screamed, lifting hands red as lobster claws above her head in an attempt to block out the sun. Literature Podręczne szczypce do homarów do rozłupywania homarów, krabów i innych skorupiaków Hand-held crackers for cracking lobsters, crabs and other shellfish tmClass Czerwone szczypce homarów sterczały z półmisków; w ażurowych koszach piętrzyły się na mchu dorodne owoce; przepiórki przybrano piórami; podnosiła się para; a solenny jak sędzia majordomus, w jedwabnych pończochach, krótkich obcisłych spodniach, żabocie i białym krawacie, obnosząc wśród biesiadników pokrojone już pieczyste, zręcznym ruchem łyżki nakładł ci zza ramion wybrany kawałek. The red claws of lobsters hung over the dishes; rich fruit in open baskets was piled up on moss; there were quails in their plumage; smoke was rising; and in silk stockings, knee-breeches, white cravat, and frilled shirt, the steward, grave as a judge, offering ready carved dishes between the shoulders of the guests, with a touch of the spoon gave you the piece chosen. Lagun „Szczypce jak u homara, cieszy się Keck. “Claws like a lobster,” Keck says cheerfully. Literature Narzędzia i urządzenia ręczne, zbiorniczki na lód, nożyce do wykrawania, kółko do wycinania, łopata do pieca, łopatka do mąki, szpatułka, wycinarki do ciasta i wyrobów cukierniczych, wykrawarki ręczne, tarki, szczypce do homarów, szczypce do ślimaków, widelczyki, łyżeczki, dziadki do orzechów, ostrzałki, tasaki, noże, noże rzeźnicze, noże do ryb, piły rzeźnicze, krajalnice do pieczywa, urządzenia do krojenia jajek, otwieracze do butelek, produkty nożownicze Hand tools and implements (hand-operated), ice cream scoops, cutters, roller cutters, cake servers, flour scoops, spatulas, cutters for pastries and confectionery, hand-operated food slicers, graters, shaping knives, lobster crackers, snail tongs, forks, spoons, nutcrackers, sharpening steels, choppers, knives, butchers' knives, fishmongers' knives, butchers' saws, bread cutters, egg cutters, bottle-openers, cutlery tmClass Homar dla Bronwyn, wraz ze szczypcami do zgniatania skorupy i śliniakiem, na którym widniał rysunek homara. A lobster for Bronwyn, complete with a shell-cracker and a bib with a picture of a lobster on it. Literature Narzędzia i przyrządy ręcznie sterowane, łyżki do lodów, wycinarki, rolki tnące, skrobaczki, łopaty do pieca, szufelki do mąki, szpatułki, ręczne krajarki do żywności, tarki, noże okrągłe ząbkowane, szczypce do homarów, szczypce do ślimaków, widelce, łyżki, dziadki do orzechów, ostrzałki, tasaki, noże, noże rzeźnicze, noże do ryb, piły rzeźnicze, krajalnice ręczne do chleba, wydrążacze do jabłek, wydrążacze do ananasów, szczypce kuchenne, obieraczki do warzyw, krajalnice do wędlin, drylownice, przyrządy do krojenia jaj, wyroby nożownicze, nieelektryczne otwieracze do puszek Hand tools and implements (hand-operated), ice cream scoops, cutting machines, roller cutters, raclettes, oven shovels, flour shovels, spatulas, hand-operated slicers, graters, lattice rollers, lobster shears, snail tongs, forks, spoons, nutcrackers, sharpening steels, choppers, knives, butchers' knives, fishmongers' knives, butchers' saws, bread slicers, apple corers, pineapple corers, kitchen secateurs, vegetable peelers, ham slicers, pitting utensils, egg slicers, cutlery, non-electric tin openers tmClass Hodowcy ryb z koszami homarów, które bezskutecznie kłapały mahoniowymi szczypcami, krzyczeli: „Z drogi!"" Fishmongers with bushels of lobsters, the mahogany claws snapping aimlessly, shouted, “Clear off!” Literature Sprawdza temperaturę homarów termometrem do mięsa i szczypcami przenosi je na dwa czerwone talerze. He checks the temperature of the lobster with a meat thermometer and uses tongs to set them on two red plates. Literature Był to śródziemnomorski homar, z gatunku tych bez szczypiec, i których mięso jest najsłodsze. It was a whole spiny Mediterranean lobster, the kind without claws and whose meat, Bertrand knew, was the sweetest. Literature Usługi handlu detalicznego (w tym handel internetowy i handel hurtowy) związane ze sprzedażą i dostawą towarów, takich jak podręczne szczypce do homarów do rozłupywania homarów, krabów i innych skorupiaków, noże do otwierania ostryg, siekacze do ziół (maszynki), noże do sera [narzędzia ręczne], ręczne urządzenia do produkcji kiełbasy, łyżki durszlakowe [narzędzia o napędzie ręcznym], noże do smarowania, urządzenia do usuwania i krojenia szypułek truskawek, igły do spinania kurczaka Retail services (including internet and wholesale) connected with the sale and supply of hand-held crackers for cracking lobsters, crabs and other shellfish, oyster openers, herb cutters (hachoirs), cheese planers [hand tools], hand operated sausage makers, skimmers [hand-operated tools], food spreaders, strawberry hullers and slicers, trussing needles tmClass Homary należą do skorupiaków o dużych szczypcach. Lobsters are crustaceans with large claws. EurLex-2 Homary były wielkie i pyszne, z ogromnymi szczypcami. The lobsters were huge and delicious, with enormous claws. Literature Langusty skalne i pozostałe raki morskie, w przeciwieństwie do prawdziwych homarów, są czerwone i mają bardzo małe szczypce, ale potężne czułki. Unlike true lobsters, rock lobsters and other sea crawfish are red and have only very small claws but strongly developed antennae. EurLex-2 Zachowują się raczej jak homary na serotoninowym haju, przyjmujące postawę obronną 1 kłapiące szczypcami. They're acting rather like lobsters on a serotonin high, striking defense poses and snapping their claws. Literature Przetwarzanie homara żywego niepochodzącego na gotowane i mrożone ogony, odnóża oraz szczypce zastąpi łańcuch produkcyjny kraba, którego dostaw brakuje zainteresowanemu przedsiębiorstwu. The processing of non-originating live lobsters into cooked and frozen tails, legs and claws will replace the production chain of the snow crab, which the company concerned cannot procure. EurLex-2 The most popular queries list: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Krab widelec do owoców morza widelec do homara sta (xuhua2-22) ☝ taniej na Allegro • Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 14361784783
Jak przygotować wyborne danie z kraba i łososia w 10 minut? Poznajcie przepis szefa kuchni sopockiej restauracji Pescatore. Cały wachlarz ryb to stanowczo za mało, aby zadowolić wybredne podniebienia miłośników białego mięsa. Głód oryginalnych potraw może z pewnością zaspokoić rodzina skorupiaków, która coraz częściej pojawia się na polskich stołach. Kraby potrafią uwieść ludzkie podniebienie i należą do tego rodzaju skorupiaków, za które prawdziwi smakosze są w stanie zapłacić wysoką cenę. Kraby echizen, uchodzące za przysmak kuchni japońskiej, mogą kosztować nawet kilka tysięcy dolarów. Mistrzowie kuchni doceniają walory smakowe tego skorupiaka i wymyślają coraz to nowe potrawy, w których krab jest nie tylko dodatkiem, ale występuje w głównej roli. Kraby można gotować, smażyć i faszerować różnorodnymi nadzieniami. Przecierane mięso doskonale sprawdza się jako składnik sosów i kremów. Najbardziej wartościową jadalną częścią tego skorupiaka jest białe mięso pochodzące z pancerza i ciemniejsze z kończyn serwuje się na różne sposoby. W Wietnamie podawane są z dodatkiem chili i trawy cytrynowej. Można je również zapiekać z sosem beszamelowym, serwować z majonezem, dodawać do zup. Niezależnie od tego czy krab jest częścią koktajlu, sałatki, kremu czy też pojawił na talerzu w całej swojej okazałości, zawsze smakuje wybornie. Delikatne mięso tworzy ciekawą kompozycję wraz z W naszej restauracji mięso z kraba jest istotą puree ziemniaczanego, które podajemy do smażonego łososia - mówi Vittorio di Sora, szef kuchni sopockiej restauracji Pescatore, w której przeważają potrawy z ryb i owoców morza. - To nasza nowa propozycja w jesiennym menu - należą do najczęściej spożywanych owoców morza na świecie. Stanowią aż 20 proc. połowu skorupiaków morskich, przy czym najwięcej łowi się u wybrzeży Chin. Połowy roczne na całym świecie sięgają ok. 100 tys. ton. - W codziennym menu mieszkańców krajów śródziemnomorskich są bardzo popularne, ponieważ stanowią źródło wysokowartościowego białka i witamin z grupy B - mówi Vittorio di są najliczniejszą grupą dziesięcionogów. Odznaczają się zróżnicowaną wielkością. Najmniejsze mają odnóża o długości kilku milimetrów, natomiast największe mogą sięgać do 4 metrów. Mają szeroki głowotułów, który dodatkowo chroniony jest twardym pancerzem. Przednie odnóża przekształciły się w szczypce. Tułów jest wyjątkowo krótki, schowany w całości pod skorupą. Większość gatunków krabów żyje w ciepłych morzach, nieliczne zasiedliły wody słodkie i morza zimne, natomiast w tropikach wiele gatunków żyje w wilgotnych środowiskach lądowych, wracając do morza tylko na okres Bałtyku żyją trzy gatunki krabów: brzegowy, wełnistoszczypcowy i amerykański. Ten ostatni pojawia się również w Martwej kuchni wykorzystuje się kilka rodzajów krabów. Największa odmiana to kraby kamczackie, inaczej zwane królewskimi. W Polsce, w sprzedaży są tylko kraby gotowane lub mrożone. Świeżymi okazami mogą się poszczycić niektóre restauracje. Warto pamiętać, że kraby podawane w całości spożywa się za pomocą specjalnego widelca z dwoma ząbkami.
Słój o pojemności 4000 ml i średnicy 100 mm przeznaczony do kiszenia kapusty lub kiszenia ogórków. Zrobione z wytrzymałego grubego szkła. Dodatkowo w zestawie znajdują się szczypce do wyciągania ogórków lub widelec do wyciągania kapusty. Zestaw wysyłany jest losowo, w zależności od partii. Nadają się do pasteryzacji.
E-podręcznik składa się z następujących elementów: E-book Materiał zawarty w postaci pakietów dydaktycznych, który stanowi kompendium wiedzy w zakresie wskazanym przez tytuł pakietu. Pokrywa merytorycznie określone kompetencje zgodne z podstawą programową dla zawodu technika hotelarstwa. W przypadku klasycznego procesu dydaktycznego stanowi materiał dla nauczyciela. Dzięki formie w jakiej jest dostępny może zostać wczytany do czytnika e-booków lub wydrukowany w postaci papierowej. Takie działanie pozwala nauczycielowi na zapoznania się z treścią merytoryczną przed zajęciami, przez co stanowi swoisty scenariusz zajęć, równocześnie wspierający nauczyciela formą przygotowaną do przekazania dla ucznia. Zawiera podstawowe informacje i definicje niezbędne do procesu nauczania. Stanowi kompendium wiedzy w zadanym zakresie. E-book może być wykorzystany w procesie samokształcenia lub jako materiał do kursów kwalifikacyjnych. Stanowi wówczas podręcznik - materiał drukowany, mający na celu poszerzenie wiedzy osoby korzystającej poprzez samodzielne zapoznanie się z materiałem. Prezentacja Prezentacja multimedialna stanowi odzwierciedlanie treści e-booka w formie do jakiej przyzwyczajona jest młodzież i nauczyciele. Podczas zajęć dydaktycznych pozwala nauczycielowi na prezentację treści, która jest uzupełnieniem wykładu czy pogadanki. Pokrywa merytorycznie określone kompetencje zgodne z podstawą programową dla zawodu technik hotelarstwa. Dostępna z poziomu internetu (online), jak też możliwa do pobrania na komputer w formie pliku. Może być wzbogacona jest o elementy interaktywne: filmy, nagrania, schematy. Znakomicie uzupełnia treść lekcji poprzez oddziaływanie na zmysł wzroku, wsparta tablicą interaktywną wzbogaca wykładową formę prowadzenia zajęć przez nauczyciela. Prezentacja jest odwzorowaniem równocześnie materiałów dla nauczyciela i materiałów pomocniczych dla ucznia przez co odbiega od szeroko promowanej prezentacji hasłowej która w toku prowadzenia zajęć ma słabe zastosowanie. W procesie samokształcenia czy kursowym podejściu do korzystania z e-podręcznika jest znakomitym urozmaiceniem monotonnej, czasami, formy przedstawienia e-booka. Materiały dla uczniaSkładają się z dwóch elementów stanowiących narzędzie pracy ucznia: materiałów dla ucznia oraz zadań do samodzielnego wykonania. Materiały pomocnicze dla ucznia stanowią treści w formie pliku, które uczeń może wydrukować i uzupełniać podczas lekcji tworząc niezbędną notatkę. Taka forma pozwala na śledzenie treści przekazywanych przez nauczyciela i ich właściwą hierarchizację. Stworzone w ten sposób notatki, zebrane następnie w segregatorze spełniają rolę zeszytu i pozwalają na przygotowanie się do sprawdzianów czy egzaminu. Uczeń sam decyduje o formacie wydruku i ewentualnej kolorystyce. Stanowią ułatwienie w tworzeniu notatek, ale nie powinny być obligatoryjne dla ucznia, który może prowadzić zwykły zeszyt i w nim opracowywać własne notatki. W przypadku samokształcenia lub wersji kursowej materiały pomocnicze dla ucznia są znakomitą formą sprawdzenia opanowania materiału objętego pakietem edukacyjnym. Kursant może być poproszony o uzupełnienie takiego materiału podczas egzaminu sprawdzającego. Zadania do samodzielnego wykonania są przeznaczone w swoim założeniu zarówno dla ucznia jak i nauczyciela. W szkolnym ujęciu e-podręcznika jest to odpowiednik zadania domowego. Uczeń na stronie internetowej (on-line) lub na domowym komputerze (off-line) rozwiązuje kilka zadań mających na celu utrwalenie wiedzy, dzięki przykładom zastosowania uzyskanej wiedzy w sytuacjach praktycznych. Zadania mogą być pobrane przez nauczyciela i w miarę potrzeby umieszczane np.: na stronie szkoły lub rozsyłane przez nauczyciela na skrzynki pocztowe uczniów. W kształceniu pozaszkolnym zadania do samodzielnego wykonania mogą służyć utrwaleniu zdobytej wiedzy i wskazaniu sytuacji w których ta wiedza ma zastosowanie na co dzień. Tematy do dyskusjiMateriał zawarty w tej części pakietu dydaktycznego został opracowany w formie tematów do dyskusji, zestawienia zagadnień, pytań lub tez, które nauczyciel powinien wykorzystać na zajęciach w celu zastosowania zdobytej wiedzy w sytuacjach standardowych i niestandardowych. Można korzystać z tematów do dyskusji stosując je jako zadania domowe do opracowania w formie krótkich referatów. Podczas lekcji mogą być znakomitym przerywnikiem mającym zachęcić młodzież do dyskusji, wypowiadania własnych osądów czy zastosowania techniki „burzy mózgów”. Aby skutecznie stosować tematy do dyskusji podczas zajęć nauczyciel musi opanować sztukę moderowania dyskusji. Korzystanie z tych materiałów daje możliwość wykazania się uczniom zdolnym, a mniej zdolnym daje szanse do zgłębiania tematu i podnoszenia własnych umiejętności i wiedzy. W kształceniu pozaszkolnym tematy do dyskusji będą służyły utrwaleniu zdobytej wiedzy i wskazaniu sytuacji, w których ta wiedza ma zastosowanie na co dzień. Test wiedzy Część pakietu dydaktycznego składająca się z kilku przykładowych pytań testowych. Nauczyciel może tę część wykorzystać do sprawdzenia zapamiętanej wiedzy jeszcze podczas zajęć dydaktycznych lub zachęcić uczniów do samokontroli już w domu. Systematyczne ich stosowanie kształtuje w uczniach mechanizm systematycznego uczenia się, jak również pozwala na oswojenie się z pytaniami testowymi obecnie stosowanymi na egzaminach zawodowych. Nie należy stosować testu wiedzy do oceniania uczniów!. Dostępność testu w sieci pozwala na zapoznanie się z jego treścią z wyprzedzeniem, co może zafałszować właściwy wynik końcowy. Wspomniane działanie nie wyklucza jednak wartości testu wiedzy jako narzędzia służącego powtórzeniu i utrwaleniu wiedzy. W przypadku samokształcenia test wiedzy pozwala na zweryfikowanie stopnia opanowania wiedzy uzyskanej w ramach pakietu dydaktycznego. Materiały multimedialne materiały w postaci plików video, ścieżek dźwiękowych lub animacji, które mają za zadanie nawiązać do treści nauczania przewidzianych programem nauczania i stanowić uzupełnienie wiedzy teoretycznej pokazując przykładowo praktyczne aspekty pracy lub sytuacje, z którymi mogą zetknąć się uczniowie po rozpoczęciu pracy zawodowej. Materiały multimedialne pełnią doskonałą formę edukacyjną, gdyż wpisują się w aktualnie stosowane przez uczniów środki przekazu i są dla nich adekwatne technologicznie. Poza tym dają możliwości prezentacji bardzo złożonych sytuacji, nieraz niemożliwych do przeprowadzenia w warunkach szkolnych. Materiały multimedialne może wykorzystywać zarówno nauczyciel w czasie prowadzonych lekcji, jak też mogą się z nimi zapoznawać samodzielnie uczniowie. Nauczyciele i uczniowie mogą również traktować materiały multimedialne jako typowe pomoce dydaktyczne lub materiały szkoleniowe. Materiały multimedialne stanowią wyróżnik dla e-podręcznika i są jego podstawowym elementem składowym w celu wykorzystania wielu kanałów percepcji w procesie nauczania. Gry materiały dydaktyczne opracowane w bardzo atrakcyjnej dla uczniów formie gier edukacyjnych pomyślanych jako forma połączenia edukacji z rozrywką. Głównym zadaniem gier w e-podręczniku jest zwiększenie zainteresowania uczniów treściami edukacyjnymi oraz zaangażowanie uczniów w samodzielne zapoznawanie się z wiedzą. Gry są przeznaczone dla uczniów jako forma zapoznania się z bardzo złożonym materiałem, który podany jest w przystępnej formie. Poziomy gry oraz jej reguły zapewniają dostosowanie do poziomu wiedzy użytkowników. Gry mają zastosowanie głównie jako element samodzielnej pracy ucznia, ale mogą być też wykorzystywane na lekcji jako ciekawostki lub materiały pomocnicze dla nauczyciela. Gry stanowią element uzupełniający e-podręcznika i są formą zwiększającą innowacyjność wspierania procesu edukacji zawodowej. Gra jest poprzedzona informacjami o grze i instrukcją, co umożliwia samodzielną grę i zabawę. Przykładowa treść e-booka: Zasady obsługi konsumenta Metody obsługi kelnerskiej (metoda – sposób serwowania potraw) Przyjmowanie zamówień przez kelnera Technika i temperatura serwowania przekąsek zimnych i gorących Podawanie przekąsek zimnych i gorących wraz z dodatkami Technika i sposoby podawania zup Metody serwowania dań zasadniczych Czynności wykonywane przez kelnera podczas obsługi konsumenta Rodzaje serwisów - dla przypomnieniaBibliografia Obsługa kelnerska - service; le ser Przypomnijmy, jakimi cechami charakteryzuje się „dobry” kelner: Fizyczne: dobra prezencja, sprawność fizyczna i dobra kondycja, dbałość o wygląd, wysokie kwalifikacje, doświadczenie zawodowe. Psychiczne: odpowiedzialność, samorealizacja, wytrwałość w dążeniu do sukcesów, optymizm, poczucie humoru. Rodzaje obsługi (Rodzaj obsługi to przede wszystkim zewnętrzne ramy obsługi): Obsługa table d’hote polega na serwowaniu potraw zgodnie z określonym menu, które o określonej porze otrzymują wszyscy goście. Serwis często stosowany w sanatoriach, ośrodkach kolonialnych i wypoczynkowych. Obsługa bankietowa polega na serwowaniu określonego menu podobnie jak w obsłudze table d’hote, z tą jednak różnicą, że grono gości jest określone i zamknięte. Najczęściej wszyscy zasiadają przy wspólnym stole. Serwis stosowany podczas wesel, komunii i uroczystości jubileuszowych. Obsługa a’la carte polega na serwisie kelnerskim zgodnym z zamówieniem konsumenta na podstawie karty menu. Klient wybiera potrawy, określa kolejność serwowania i podaje dodatkowe wskazówki dotyczące potraw. Wszystkie usługi rozlicza bezpośrednio z kelnerem. Serwis stosowany w większości restauracji. Obsługa bufetowa polega na ograniczonej obsłudze ze strony personelu. Bufety ustawione są po to, by goście mogli obsługiwać się samodzielnie. Stosowane są różnego rodzaju bufety: sałatkowy, z deserami, śniadaniowy, tematyczny, itp. Podczas takiej obsługi personel znajduje się w pobliżu, by pomagać i doradzać gościom. Zadania kelnera przy obsłudze bufetowej: doradzanie przy wyborze potraw i napojów, pomoc podczas nakładania potraw, tranżerowanie i przygotowanie potraw, donoszenie potraw i napojów do stolika konsumenta, podawanie i nalewanie napojów (zimnych i gorących), bieżące uzupełnianie potraw na bufecie. Obsługa w pokojach - room service polega na obsłudze gastronomicznej gości w części noclegowej obiektu hotelowego. Najczęściej polega na serwowaniu śniadań zgodnie z zamówieniem złożonym w recepcji lub za pomocą zawieszek klamkowych. Dział room service odpowiada również za organizację drobnych przyjęć w apartamentach. Do góry Metoda niemiecka - serwis talerzowy. metoda zwana również metodą amerykańską. Polega na serwowaniu gościom wyporcjowanych dań na talerzach płytkich i głębokich oraz w naczyniach specjalnych np.: kociołku do zup. Potrawa jest przygotowywana i układana na zapleczu w kuchni. Metoda odnosi się również do napojów porcjowanych w szklankach, filiżankach i kieliszkach. a) talerzb) półmisek główny element, np. mięso dodatek warzywny dodatek sycący, np. ziemniaki Metoda rosyjska charakteryzuje ją powiedzenie „zastaw się, a postaw się". W metodzie tej układa się na półmiskach i wykłada się na stół wszystkie zimne przekąski, owoce, desery, ciasta, sosy, napoje alkoholowe i bezalkoholowe. Metoda wymaga użycia stołów o znacznej powierzchni lub zastosowania stolików pomocniczych. Po przybyciu gości serwuje się dania gorące. Serwis stosowany podczas uroczystości rodzinnych np.: imienin, komunii, itp. Serwis francuski Metoda A polega na serwowaniu potraw z półmiska (stąd alternatywna nazwa - metoda półmiskowa). Potrawy w kuchni są układane na półmiskach, dekorowane i przekazywane kelnerom, którzy dostarczają półmisek do stolika gościa i tam dopiero potrawa serwowana jest na talerz. W metodzie A to kelner przekłada danie z półmiska na talerz gościa - mówimy wówczas o serwisie francuskim pełnym. Metoda B jest prawie identyczna jak metoda A, z tą jednak różnicą, że w metodzie B gość samodzielnie przekłada danie z półmiska na swój talerz - mówimy wówczas o serwisie francuskim uproszczonym lub półpełnym. Metoda angielska polega na bardzo eleganckiej obsłudze gości przy stole konsumenckim z wykorzystaniem stolika pomocniczego – gerydonu. Metoda angielska wymaga szczególnego zaangażowania ze strony kelnera, który całą swoją uwagę skupia na obsługiwanych osobach. Jest to metoda bardzo pracochłonna i wymagająca ogromnego doświadczenia ze strony personelu. Odmianą metody angielskiej podczas bankietów jest cook show – pokazy kucharskie lub barmańskie. Gerydon - niewielki stolik pomocniczy dostawiany do stołu konsumenckiego, często na kółkach, wyposażony w talerze dla gości, palnik lub płytę grzewczą, zestaw do tranżerowania lub flambirowania, sztućce serwisowe oraz przyprawy. Do góry Jak powinien zachowywać się profesjonalny kelner? Zasady savoir vivre obowiązujące kelnera w restauracji. Za co odpowiada obsługa kelnerska: 1. Przygotowanie swojego rewiru do pracy. Czynności jakie należy wykonać: sprawdzenie czystości podłogi, stołów i krzeseł, ustawienie stołów zgodnie z porą dnia, rodzajem przyjęcia, serwowanym menu, przygotowanie niezbędnej bielizny stołowej: obrusów, napperonów, serwetek, przygotowanie zastawy stołowej i sztućców, przygotowanie kart menu i ustalenie ich zgodności. 2. Przygotowanie dodatkowego sprzętu tak, aby podczas serwowania maksymalnie koncentrować się wyłącznie na obsłudze. Sprzęt jaki powinien znajdować się na pomocniku kelnerskim: 3. Zabezpieczenie odpowiedniej ilości drobnych Udzielenie koniecznej pomocy innym pracownikom. Pracownicy restauracji - działu gastronomii: szef kuchni, kucharze, młodsi kucharze, cukiernicy, piekarze, rzeźnicy, garmażerowie, pomywacze, pomocnicy wykwalifikowani i niewykwalifikowani itp. 5. Nadzorowanie pracy praktykantów (jeden praktykant powinien być przyporządkowany jednej osobie).6. Prowadzenie na bieżąco rachunków Maksymalnie szybkie bonowanie Podawanie gościom zamkniętego Informowanie przełożonych o trudnych Sprawna obsługa gości siedzących przy przydzielonych im stolikach według ustalonych standardów. Czego absolutnie nie wolno obsłudze kelnerskiej: Pić alkoholu jest to niezgodne z kodeksem pracy i grozi zwolnieniem, zagraża bezpieczeństwu personelu i konsumentów, jest szkodliwe dla zdrowia. Palić papierosów jest to niezgodne z ustawą ograniczającą palenie w miejscach publicznych, oddalanie się z miejsca pracy może grozić zaniedbywaniem obowiązków, jest szkodliwe i uzależniające. Spożywać jakichkolwiek posiłków w sali restauracyjnej podczas konsumpcji zaniedbujemy pracę, a najważniejszym zadaniem personelu na sali jest obsługa gości. Poza tym jest to nietaktowne, dla personelu powinno być wydzielone specjalne pomieszczenie socjalne. Bez powodu opuszczać rewir pracy oraz wychodzić poza hotel bez wiedzy przełożonych samowolne opuszczenie miejsca pracy grozi konsekwencjami wynikającymi z przepisów kodeksu pracy, poza miejscem pracy w godzinach pracy nie obowiązuje ubezpieczenie od NNW, jest to zachowanie nieakceptowane przez pracodawcę. Głośno rozmawiać z innymi pracownikami (dotyczy to również zaplecza gastronomii) głośne rozmowy wprowadzają niepokój wśród gości i zmniejszają komfort konsumpcji, niepotrzebne słowa wypowiedziane pod adresem konsumentów mogą wywołać nieprzyjemne dla obu stron spięcia lub konflikty, wypowiadane opinie na temat menu mogą być opacznie zrozumiane przez konsumentów. Przyjmować prywatnych gości może to spowodować „oderwanie się” od pracy i dekoncentrację, może zachęcać obsługę do malwersacji i częstowania prywatnych gości na koszt zakładu, jest to zachowanie nieakceptowane przez pracodawcę. Przyjmowanie rezerwacji: Telefoniczna Jak powinno wyglądać prawidłowe przyjęcie rezerwacji w lokalu gastronomicznym: Powitanie: Dzień dobry, Restauracja Szkolna, Wojciech Maleńki! Rozmowa właściwa: W czym mogę Pani/Panu pomóc? (Tu następuje wymiana zdań na temat rezerwacji, należy określić liczbę osób, godzinę przybycia, życzenia dotyczące nakrycia, menu, itp.) Koniec rozmowy: Powtarzamy całe zamówienie i uzyskujemy potwierdzenie ze strony klienta. Dziękujemy! Serdecznie zapraszamy! Do widzenia! Internetowa Prawidłowa umiejętność komunikowania się przez telefon. Jak powinno się odbierać telefon w restauracji: Dzień dobry, Restauracja Szkolna. Wojciech Maleńki - kierownik sali. W czym mogę Pani/Panu pomóc? Automatyczne powtarzanie danych przez osobę rezerwującą. Przygotowanie restauracji: Przewietrzenie pomieszczenia. Sprawdzenie czystości stołów i krzeseł oraz uzupełnienie dekoracji kwiatowych na stołach. Uzupełnienie zawartości cukierniczek, solniczek, pieprzniczek. Sprawdzenie i uzupełnienie zapasu wypolerowanej porcelany, bielizny stołowej i sztućców. Przygotowanie koszyków do pieczywa. Włączenie muzyki. Przyjmowanie gości: Pierwszy kontakt pozwala wyczuć nastrój i oczekiwania gościa, świadczy również o gotowości obsługi do pracy. Obsługa witająca nigdy nie rozmawia z gościem na odległość. Witający pyta o życzenia gościa (wielkość stolika, stolik dla palących lub nie itp.). Doprowadzając gościa do stolika, osoba witająca bierze ze sobą kartę menu i win. Obsługa podaje kartę menu gościom, zapala świeczkę, jeżeli jest odpowiednia pora dnia i informuje, że za chwilę podejdzie kelner, by odebrać zamówienie, uśmiecha się i życzy miłego wieczoru. Kolejność czynności wykonywanych przez kelnera: Przywitanie z uśmiechem i zachowaniem kontaktu wzrokowego (nie powinno to trwać dłużej niż minutę). Sugerowanie gościowi napoju. Rozmowa na temat menu, specjalności dnia, specjalności regionu. Ważne jest używanie opisowego języka przy opowiadaniu o daniach. Aby jednak kelner mógł wypowiedzieć się na temat potrawy, powinien wcześniej jej skosztować. Szef kuchni ma obowiązek jednorazowo zaserwować i opowiedzieć o daniu, składnikach, jakich użył i procesie jego przygotowywania. Jest to obciążenie finansowe, które jednak szybko się zwraca. Nie powinno się używać zdrobnień (np. „kawka”, „serniczek”, itp.). Koncentracja na maksymalizacji sprzedaży przy uwzględnieniu wszystkich życzeń gościa. Szczegółowe zapisanie treści zamówienia wszystkich gości. Przyjmowanie zamówienia zaczynamy od pań. Gdy wśród naszych gości znajdują się dzieci to serwowanie zaczynamy od nich. Poproszenie do stolika sommeliera, gdy goście życzą sobie wino (jeśli jest w restauracji). Podanie napojów chłodzących powinno nastąpić w ciągu maksymalnie trzech minut od przyjęcia zamówienia. Najpierw dzieci, potem panie, na końcu panowie. Dostarczenie do stołu sosów i innych dodatków przed podaniem dania. Podanie dań i dyskretne zapytanie o ich jakość. W ten sposób kelner szuka potwierdzenia, że gość dokonał dobrego wyboru i jest z niego zadowolony. Usuwanie na bieżąco brudnych naczyń ze stołu. Wymiana popielniczek po każdym papierosie (dotyczy to lokali cztero- i pięciogwiazdkowych) - jeżeli w lokalu znajduje się pomieszczenie dla palących. Spędzenie maksymalnej ilości czasu w bezpośredniej bliskości gościa i pełnej gotowości do jego obsługi. Proponowanie uzupełnienia zamówienia np. o kolejne danie lub napój (wino, piwo, itp.). Przygotowanie stołu do podania deseru (usunięcie ostatnich brudnych naczyń i menażu – soli, pieprzu, maggi, octu). Jest dużym błędem, jeśli ze stołu menaż nie zniknie przed podaniem deseru. Ustawienie cukiernicy na stole. Oferowanie deseru, kawy, herbaty najpóźniej trzy minuty po przygotowaniu stołu. Jak najszybsza realizacja zamówienia. Ustalenie formy płatności. Zamknięcie rachunku i podanie go w estetycznym etui w ciągu dwóch, trzech minut. Podanie długopisu, jeżeli gość korzysta z kredytu hotelowego. Pożegnanie wychodzących z restauracji gości i zaproszenie do ponownej wizyty. Do góry Definicje za słownikiem języka polskiego PWN zakąska - niewielkie danie podawane przed głównym posiłkiem lub do alkoholu, przekąska - jedzenie spożywane między regularnymi posiłkami, przystawka - potrawa podawana przed głównym daniem. Przystawka (appetizers, les hors d’oeuvres) oznacza potrawy, które w niewielkich porcjach podawane są przed posiłkiem głównym. Często, zwłaszcza w krajach Europy Wschodniej, nazywa się je „zakąskami”. 1. Przystawki zimne - podawane zawsze jako danie pierwsze, przed daniem zasadniczym. Kryteria oceny przystawek: pod względem ilościowym – nie powinny być zbyt obfite, ich zadaniem jest zachęcenie do dalszej konsumpcji i pobudzenie apetytu – powinny stanowić 1 - 1 wielkości dania zasadniczego, pod względem doboru surowców – powinny harmonizować ze składnikami użytymi do przyrządzenia dania zasadniczego. Składniki bezwzględnie powinny być świeże i najlepszej jakości, pod względem estetycznym – powinny być estetycznie podane. Wskazana jest nawet lekka ekstrawagancja. Przystawki są wizytówką całego posiłku. Niektóre przystawki występują jako samodzielne potrawy a la carte. Są to zazwyczaj: potrawy zaspokajające niewielki głód, mogące stanowić samodzielną przekąskę między posiłkami, potrawy sezonowe, przygotowane z aktualnie dostępnych świeżych produktów np. rydze na maśle, lekkie potrawy letnie np. chłodniki owocowe. Do przekąsek zimnych zaliczamy: przystawki z ryb np. ryby w galarecie, ryby wędzone, przystawki ze skorupiaków np. koktajl z krewetek, przystawki z mięsa np. befsztyk tatarski, tymbaliki, pasztet z zająca, przepiórka w winie, przystawki z jaj np. jaja po benedyktyńsku, jaja faszerowane, przystawki z sera np. korki z sera, pasty serowe, przystawki w formie sałatek np. śledziowej, jarzynowej, przystawki w formie kanapek np. tartinki, sandwicze. Przykładowa karta menu - przystawki zimne i gorące Źródło: Garnirowanie - ozdabianie dań i napojów mieszanych. W przypadku drinków polega ono na umieszczeniu na plastikowej szpadce lub wewnątrz naczynia różnych owoców, twistów, ewentualnie na posypaniu ich delikatnie z wierzchu innymi dodatkami np. czekoladą lub cynamonem. 2. Przystawki ciepłe i gorące (hot appetizers, les hors d’oeuvres chauds) stanowią lekkie przejście od zupy do kolejnych dań. Liczy się przede wszystkim styl podania. Ciepłe przystawki powinny pobudzać apetyt. Do przekąsek ciepłych i gorących zaliczamy: grzanki z pieczywa z dodatkami np. grzanki z serem i grzybami, bruschetta, crostini, paszteciki pieczone np. z ciasta kruchego i grzybów, pasztety mięsne serwowane na gorąco np. vol au vent, przystawki z jaj np. jaja na grzance, omlety, przystawki z ryb i skorupiaków np. małże w winie, przystawki z mięs np. ozorki, wątróbka z jabłkiem. Sposoby układania przystawek: zimnych do wyboru na wózkach z przystawkami, na półmiskach platerowanych - serwis francuski, w salaterkach, pucharach lub ceramicznych misach, wyporcjowane (obsługa niemiecka – talerzowa): na średnich talerzach 18-19 cm, na talerzach do przystawek 22-24 cm, na talerzach do dań zasadniczych 25-28 cm, na odpowiednich szklanych talerzach lub półmiskach bankietowych. ciepłych i gorących na dobrze podgrzanych talerzach: na średnich talerzach 18-19 cm, na talerzach do przystawek 22-24 cm, na talerzach do mięsa 25-28 cm, na małych talerzach do zupy z talerzem podstawką, w małych kokilkach z talerzem podstawką, w naturalnych muszlach małż, w muszli z porcelany lub szkła z talerzem podstawką. Należy pamiętać, że: zimne przystawki powinny być ułożone luźno i piramidalnie, brzegi talerzy i półmisków nie mogą być obłożone potrawami, do garnirowania wykorzystuje się świeże składniki. Do góry Podawanie przekąsek wymaga przygotowania nakrycia specjalnego. Składa się ono najczęściej ze specjalnych sztućców oraz nakrycia do spożywania tego rodzaju przekąsek. Kawior Kawior to ikra ryb z najlepszego gatunku (jesiotr, bieługa, łosoś). Po oczyszczeniu ze śluzu konserwuje się ikrę solą, co nadaje jej kolor. Gatunki prawdziwego kawioru różnią się między sobą wielkością ziaren i kolorem. Jakość zależy od rodzaju i gatunku ryb oraz staranności procesu przetwórczego ikry. Kawior podaje się z masłem i tostami. Do picia kelner zaproponuje szampan krymski, białe wino lub wódkę. Ostrygi Ostrygi są najpopularniejszym w gastronomii rodzajem małż. Najlepsze są w okresie jesienno-zimowym (od października do marca). W zależności od pochodzenia i wielkości różnicuje się ich smak i cenę. Ostrygi podaje się przeważnie na zimno. Smakosze jedzą je z odrobiną soku z cytryny lub sosu z czerwonego wina z odrobiną soku z cytryny i drobno siekanej dymki. Ostrygi serwuje się uprzednio otwarte i wyłożone na tacy na morszczuku i pokruszonym lodzie. W restauracji podaje się widelec do ostryg i miseczkę do mycia dłoni (koniecznie metalową). Można podawać je również poddane obróbce cieplnej (gotowane np. po amerykańsku, pieczone np. w sosie Villeroy). Jako alkohol podaje się wytrawne, lekko kwaśne białe wino lub szampan. Małże Małże od wieków serwowane są w lokalach gastronomicznych. To mięczaki o granatowoczarnych skorupach. Najczęściej przygotowywane są w zamkniętych muszlach, duszone w białym winie lub zapiekane w bułce tartej. Podaje się je wówczas w wazie z wywarem lub na gorącej tacy zapiekane w bułce tartej. Ponieważ spożywa się je nie tylko sztućcami, ale również rękoma, wymagane jest postawienie miseczki z wodą do mycia rąk. Kelner powinien wiedzieć, w jakim winie są duszone małże, aby ten sam rodzaj wina polecić gościom do picia. Homar Homar nazywany jest często królem raków. W naturalnym otoczeniu ma kolor od niebieskiego do rdzawoczerwonego. Do spożycia nadają się tylko młode osobniki o wadze do 1 kg, najlepiej w miesiącu lipcu. Homary podaje się głównie gotowane, czasem grillowane. W dobrych restauracjach mięso z ogona wyciąga kelner podczas tranżerowania homara. Podczas gdy konsument samodzielnie dokonuje rozbioru homara, nakrycie uzupełnia się o specjalny widelec do wyciągania mięsa z niedostępnych miejsc i szczypce do miażdżenia pancerza. W nowoczesnych lokalach goście zamawiający ten specjał często dostają papierowe „śliniaki” chroniące ubranie. Do homara poleca się wytrawne białe wino, czasami rose pierwszego gatunku. Winniczki Ślimaki są najczęściej przygotowywane przemysłowo i w takiej postaci stosowane w gastronomii. Ponieważ ślimaki podawane są zazwyczaj gorące z pieca na kamiennych lub metalowych patelniach (przystosowanych – zawierają wgłębienia na ślimaki) nakrycie uzupełnia się o specjalne szczypce i widelec do ślimaków, trzeba również przewidzieć talerz na skorupy. Ślimaki najlepiej smakują z winem białym wytrawnym . Fondue Fondue może
ZESTAW SZTUĆCÓW. Eleganckie komplety sztućców zwieńczą każde nakrycie stołu. Niezależnie od tego, czy szukasz nowego kompletu sztućców ze stali nierdzewnej, który będzie pasować do Twoich talerzy, czy chcesz jadać na co dzień sztućcami w odcieniu złota, mamy coś dla Ciebie. Wybieraj spośród kompletów bambusowych sztućców
tel. 880-134-943, 729-526-876 NAJLEPSZE NA ALLEGRO WŁOSKIE NARZĘDZIA TNĄCE! 1x UNIWERSALNY WIDELEC DO HOMARÓW HOMAR / LANGUSTA / KRAB / RAK ZE STALI NIERDZEWNEJ - FORCHETTINA ARAGOSTA POMYSŁ NA Ekskluzywny PREZENT DLA KAŻDEGO! PRODUKT WŁOSKI - ZAPROJEKTOWANY I WYPRODUKOWANY WE WŁOSZECH! na innej aukcji kupisz cały zestaw widoczny na zdjęciach: 4widelce +szczypce F14790020IXDLA GASTRONOMII I UŻYTKU DOMOWEGO!Dlaczego narzędzia Premax® są lepsze od innych dostępnych na rynku?ODPOWIEDŹ: są wytwarzane z najlepszej jakości materiałów: stal nierdzewna AISI420 wzbogacona o wanad i molibden, dzięki którym ostrze dłużej pozostaje ostre. Ostrza zostały zahartowane w wysokiej temperaturze, by uzyskać optymalną twardość stali i zapobiec jej kruszeniu się. Profesjonalnie RĘCZNIE naostrzone!Można myć w zmywarce, wyparzać - produkt profesjonalny!ZOBACZ NA FILMIE JAK PRODUKOWANE SĄ NOŻE PREMAX®: Noże wykonane we włoskiej manufakturze w alpejskiej - 300 lat doświadczenia w produkcji noży i nożyczek. MADE IN ITALY!NOŻE Z HARTOWANEJ STALI NIERDZEWNEJUCHWYTY ANTYPOŚLIZGOWEPRECYZJA - ODPOWIEDNIO WYPROFILOWANY UCHWYT I OSTRZESPECJALNIE ZAPROJEKTOWANY I RĘCZNIE WYKONANY SZLIF OSTRZAWIELOFUNKCYJNY: DO KROJENIA, PORCJOWANIA, PREZENT DLA MIŁOŚNIKA KUCHNIMasz w rodzinie lub wśród znajomych amatora dobrej kuchni, a może miłośnika gotowania? Niech Mikołaj nie przynosi mu kolejnej pary skarpet! Włoskie luksusowe noże kuchenne to prezent, który ucieszy naprawdę!PREMAX® - 300 lat doświadczenia w produkcji stalowych narzędzi tnących Wystawiamy faktury VAT na życzenie Klienta CECHY PRODUKTU:- MADE IN ITALY - PREMAX- produkt profesjonalny, polecany do użytku w gabinetach oraz w precyzyjne wykończenie,- ergonomia,- GWARANTOWANE długie użytkowanie,- każda sztuka przed opuszczeniem fabryki we Włoszech jest testowana, by spełnić najwyższe standardy POLSKA jest bezpośrednim importerem produktów marki PREMAX w Polsce. Gwarantujemy niezawodną włoską jakość, nowoczesny design oraz atrakcyjne ceny!Wszystkie produkty mamy w magazynie - szybka wysyłka z na każde pytanie: 880 134 .PREMAX - wybór profesjonalistów!
Poniżej przygotowaliśmy listę najlepszych dań do serwowania z homarem, a każda z nich jest Rozbłyskujący smakiem i idealnie pasuje do homara! 1. Gotowana kolba kukurydzy. To idealna letnia przystawka, z jej soczysta słodycz i złocisty kolor. Połóż trochę masła na wierzchu, dopraw solą i pieprzem, a następnie zjedz.
Od seksownych obcasów podanych w formie dania na srebrnym talerzu do rekina w formalinie Damiena Hirsta. Oto "wycieczka" po niektórych z najdziwniejszych, najbardziej szokujących dzieł sztuki surrealistycznej. 1/11 Salvador Dali, "Telefon-homar" (1936) Surrealiści wierzyli, że rewolucja zaczyna się w snach i naszej podświadomości. Jednym z najbardziej szalonych dzieł reprezentujących ten nurt jest telefon z homarem Salvadora Dalego. Dla malarza to złowrogi posłaniec, podczas gdy homar – ucieleśnia seksualność. Połączenie dwóch tak odległych od siebie znaczeniowo obiektów może wprawić w konsternację. 2/11 Damien Hirst, "Fizyczna niemożliwość śmierci w umyśle istoty żyjącej" (1991) Martwy rekin w formalinie wydaje się płynąć przez białą przestrzeń galerii sztuki. W ponad czterometrowym akwarium dochodzi do refrakcji światła, a oglądający ma wrażenie, że zwierzę go ściga… Przy tym dziele należy zadać sobie pytanie, czym jest sztuka w XXI wieku? 3/11 Kolos Konstantyna (IV wiek) Pozostałość po gigantycznym posągu cesarza Konstantyna, który można oglądać na dziedzińcu Palazzo dei Conservatori na rzymskim Kapitolu. Przetrwała głowa, prawe ramię i ogromna dłoń. Człowiek staje się maluczki w porównaniu do rozczłonkowanego ciała kolosa. Znów nasuwa się jedno słowo, "surrealizm". 4/11 Jean Miró – "Przedmiot" (1936) Kataloński wizjoner w jednym dziele zawarł kwintesencję surrealizmu. Instalacja pirackiego skarbu z papugą, kobiecą nogą w pończosze, mapą, kapeluszem i kołyszącą się kulą. W skrócie, magia i tajemnica. Rzeźba podobno ma otwierać ludzkie umysły. 5/11 Robert Rauschenberg – "Monogram" (1955-59) Wypchana koza z przełożoną przez nią oponą, która ciągnie nowojorski śmietnik. Do tego falliczne rogi i aluzje do mitologii. Dziwaczne dzieło, któremu przypisuje się znaczenie seksualne i demoniczne. Wiele skojarzeń, trochę mitologii, trochę Biblii. Mieszanka wybuchowa. 6/11 Méret Oppenheim, "Moja pielęgniarka" (1936) Surrealistka Méret Oppenheim wystawiła w Bazylei kolejny dziwaczny przedmiot. Przygotowała buty w oprawie wykwintnego dania. Białe szpilki związane na srebrnej tacy. W końcu jedzenie łączy się z seksem i to na wielu płaszczyznach. Gratka dla fetyszystów. 7/11 Giorgio de Chirico, "Pieśń miłości" (1914) Malarski surrealizm w najwcześniejszym wydaniu. Czerwona gumowa rękawica zwisa absurdalnie tuż obok marmurowej głowy rodem z antyku. To nie tylko namalowana fantazja, ale surrealistyczny przedmiot z rzeczywistego świata. 8/11 Robert Mapplethorpe, "Louise Bourgeois" (1982) Fotografia rzeźbiarki z drewnianym fallusem jej autorstwa. Według surrealistów jest on zmysłowy, bardzo cielesny. Jego falliczny kształt Mapplethorpe podkreślił właśnie czarno-białą fotografią. To również pewien sygnał dla świata o wartości prac Bourgeois w surrealistycznej rzeczywistości, którą starała się połączyć ze współczesnością. 9/11 Marcel Duchamp, "Szufla do śniegu" (alt. tytuł Przewidywane złamanie ręki) (1915) Można powiedzieć, że od Duchampa wszsytko się zaczęło. Znalezione przez niego przedmioty stawały się wielopłaszczyznową sztuką. Tak jak np. łopata do odśnieżania czy szpitalna kaczka. W oryginale dzieło podpisane jako "przewidywane złamanie ręki". Przewidywanie nadchodzącej kontuzji i niewybredne poczucie humoru. 10/11 pap_20100609_1P9 11/11 Salvador Dali, "Telefon-homar" (1936) Surrealiści wierzyli, że rewolucja zaczyna się w snach i naszej podświadomości. Jednym z najbardziej szalonych dzieł reprezentujących ten nurt jest telefon z homarem Salvadora Dalego. Dla malarza to złowrogi posłaniec, podczas gdy homar – ucieleśnia seksualność. Połączenie dwóch tak odległych od siebie znaczeniowo obiektów może wprawić w konsternację. Data utworzenia: 29 sierpnia 2017 13:00 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj.
. 134 422 362 14 319 70 10 486
widelec i szczypce do homara
