.30 . Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Nie bądź zagniewany, Panie. Nie pomnij dłużej nieprawości naszych. Wszakże Tyś Ojcem naszym, A my rąk Twoich dziełem. Wejrzyj przeto z miłosierdzia swego. Pomóż nam być wiernym ludem Twoim, Byśmy Cię chwalili jak ojcowie nasi. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Myśmy grzeszni i nieczyści, Opadliśmy wszyscy, tak jak zwiędłe liście. Nieprawości nasze porwały nas niby wicher, Bo imienia Twego nikt nie wzywał. Albowiem skryłeś przed nami oblicze swoje I oddałeś nas w niewolę nieprawości naszych. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. Pociesz się, mój ludu, pociesz. Wkrótce nadejdzie twe zbawienie. Czemu smutkiem się trapisz, czyż nie ma nad tobą Króla? Ja cię zbawię, nie traćże nadziei. Wezwałem cię po imieniu: "Tyś jest moim", Albowiem Jam jest Bóg twój, Dawca odkupienia. Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, Niech serca nawiedzi Zbawca nasz. * * * 31 . Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Zaśpiewajcie Panu nową pieśń. Zaśpiewajcie Panu, wszystkie ziemie. Zaśpiewajcie Panu, błogosławcie Mu. Co dzień głoście Jego zbawienie. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Głoście, Panu, ludy, chwałę, moc, Imieniowi Jego cześć oddajcie. Złóżcie Mu ofiarę, wejdźcie w Jego dom. Czcijcie Pana w stroju odświętnym. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Niechaj przed Nim zadrży cały świat. Głoście ludom, że sam Pan króluje. On utwierdził ziemię, by nie chwiała się. Sprawiedliwie rządzi ludami. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Niech się cieszy niebo z ziemią wraz. Niech brzmi morze z mieszkańcami swymi. Niech się rozradują pola z plonem swym, Wszystkie drzewa leśne przed Panem. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. Cieszcie się, bo oto idzie Pan, Idzie, by królować całej ziemi. Będzie sprawiedliwie sądził ziemi krąg. Według swej wierności - narody. Niech się radują niebiosa i ziemia, Bo Pan królować przychodzi. * * * 32 . Niech Twój rozbłyśnie dzień. Niech nadejdzie Twe zmiłowanie. Niech wreszcie wstanie Twój dzień. Ocalenie przyniesie nam. * * * 33 . Oto Pan Bóg przyjdzie, Z rzeszą świętych k'nam przybędzie. Światłość wielka w dzień ów będzie. Alleluja. * * * 34 . Po upadku człowieka grzesznego Użalił się Pan stworzenia swego, Zesłał na świat Archanioła cnego. "Idź do Panny, imię Jej Maryja, Spraw poselstwo: Zdrowaś, łaski pełna, Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa". Panna natenczas psałterz czytała. Gdy pozdrowienie to usłyszała, Na słowa się anielskie zdumiała. Archanioł, widząc Pannę troskliwą, Jął Ją cieszyć mową łagodliwą: "Panno, nie lękaj się, Pan jest z Tobą! Znalazłaś łaskę u Pana Twego, Ty się masz stać Matką Syna Jego, Ta jest wola Boga wszechmocnego". * * * 35 . Przybądź, Panie, bo czekamy, Twego przyjścia wyglądamy, Bo źle nam żyć bez Ciebie. Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Noc minęła, dzień jest blisko. W jasnym świetle czyńmy wszystko. Ze snu już powstać pora. Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Pan jest blisko, między nami, W tłumie ludzi gdzieś wmieszany. Czy umiem Go zobaczyć? Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. Pan jest blisko i też czeka, Czy przyjść może do człowieka. Czy kocham Go prawdziwie? Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jego. Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego. * * * 36 . Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! Niech góry i pagórki przed Nim śpiewają swą pieśń, A wszystkie drzewa leśne niech chwałę Mu ślą. Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, okaż siłę swoją i przyjdź, zbaw swój lud, I zechciej paść znów trzodę swą, Pasterzu nasz! Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, rozpal miłość Twoją nad nami i moc. Na ziemię naszą przyjdzie już Emmanuel. Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. Raduj się, niebo, wesel się, ziemio! O, Panie, wierny zawsze Twej obietnicy, racz przyjść Z potęgą, z majestatem swym, alleluja! Bo kiedyś przyjdzie Pan i radośnie zaśpiewam Mu: Tyś Ten, który idzie znów w imię Pańskie. * * * 37 . Raduj się, ziemio, Gość z nieba przychodzi, Co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi, Synów Adama z czartowskiej niewoli wyrwie, wyzwoli. Raduj się, ziemio, śpiewaj z aniołami, Wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami. Już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, lecz tronem Jego. Raduj się, ziemio, oto światło wschodzi, Które każdego, co na świat przychodzi, Blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy ciemność i błędy. Raduj się, ziemio, masz Króla u siebie, Pana, co włada na ziemi i w niebie. Królestwo Jego końca mieć nie będzie, gdy tron posiędzie. * * * 38 . Spuśćcie nam na ziemskie niwy Zbawcę z niebios, obłoki. Świat przez grzechy nieszczęśliwy, Wołał w nocy głębokiej, Gdy wśród przekleństwa od Boga Czart panował, śmierć i trwoga, A ciężkie przewinienia Zamkły bramy zbawienia. Ale się Ojciec zlitował Nad nędzną ludzi dolą. Syn się chętnie ofiarował, By spełnić wieczną wolę. Zaraz Gabriel zstępuje I Maryi to zwiastuje, Iże z Ducha Świętego Pocznie Syna Bożego. Panna przeczysta w pokorze Wyrokom się poddaje. Iszczą się wyroki Boże, Słowo Ciałem się staje. Ach, ciesz się, Adama plemię, Zbawiciel zejdzie na ziemię. Drzyj, piekło, On twe mocy W wiecznej pogrąży nocy. * * * 39 . Stworzycielu gwiazd świecących, Wieczne światło nas, wierzących, Zbawicielu wszystkich ludzi, Niech Cię głos pokornych wzbudzi. Ty żałując świata wszego, Śmiertelnie zachorzałego, Przyniosłeś lekarstwo drogie, Leczyć grzesznym rany srogie. Już się miał świat ku zmrokowi, Gdyś rówien Oblubieńcowi, Wyszedł, jako zdrój z krynicy, Z Matki, przeczystej Dziewicy. Prosim, Panie litościwy, Przyszły Sędzio sprawiedliwy, Broń nas, dokąd czas jest tego, Od szatana zdradliwego. Chwała Ojcu Przedwiecznemu I Synowi Mu równemu, I z Duchem Świętym społecznie Niechaj nie ustanie wiecznie. * * * Dalej << menu - Skarbiec pieśni kościelnych ..